collectief geheugen
collective memory
collectief geheugen [kɔ.læk.tif γə.hø.γən] (noun); collective memory
Het collectieve geheugen kan gezien worden als een verzameling herinneringen die wordt gedeeld door een groep individuen.
Doordat meerdere mensen getuige zijn van een specifieke gebeurtenis ontstaat er een gemeenschappelijke herinnering. Een gemeenschappelijke herinnering kan ook al bestaan maar kan ook opgeroepen worden door een bepaalde gebeurtenis. Deze zorgt voor een verbinding tussen de mensen. De herinnering wordt doorverteld en op deze manier ontstaan er verhalen, anekdotes, legendes etc. die worden opgenomen in een cultuur.
Het collectieve geheugen is binnen een cultuur van groot belang. Het blijven doorgeven van verhalen is noodzakelijk wanneer wij niet willen dat ze vergeten worden. Dit gebeurt door verschillende media zoals het gesproken woord, geschreven taal, maar ook via film, beeldende kunst of theater. Het collectieve geheugen wordt dus door middel van verschillende cultuurvormen doorgegeven en in stand gehouden.
Aanwijzingen van een collectief geheugen zijn constant om ons heen en zorgen ervoor dat iedere voorbijganger herinnerd wordt aan de gebeurtenissen uit een andere tijd. Kunst is een manier om een collectief geheugen te behouden en te tonen. Het laat de toeschouwer verhalen van vroeger herleven, maar het biedt ook de kans om nieuwe verhalen te delen. Zelfs de manier waarop dit gedaan wordt kan getuigen van een collectief.
Het delen en herdenken van de herinnering zorgt ervoor dat deze bruikbaar blijft en onderhouden wordt. Ook al heeft iedereen een eigen perceptie van de herinnering, de grove lijnen zijn hetzelfde voor iedereen. Het collectieve geheugen is in een zekere zin iets levends. Aan de ene kant kan er gesteld worden dat wanneer er geen aandacht meer aan wordt besteed, het zal het uitsterven. Aan de andere kant zal het collectief geheugen blijven groeien, zolang er mensen zijn die ervaringen met elkaar delen.
Auteur en vertaler: Nikki Loohuizen
collective memory
collectief geheugen
Collective memory can be seen as a collection of memories shared by a group of individuals.
A collective memory can arise when a group of people witness a specific event. The collective memory can also already be there, but a particular event can reinforce it. This witnessing creates a connection between those people. The memory that has been created by this group is then retold and, in this way, stories, anecdotes, legends, etc. are created.
Collective memory is of great importance within a culture. The passing on of stories is necessary if we don’t want them to be forgotten. This passing on happens through different media like spoken word and written language, but also through film, visual arts and theatre. Consequently, collective memory is passed on and maintained throughout these different forms of culture.
Reminders of a collective memory are continuously around us to make sure that every passer-by is reminded of the events from a different time. Art is a way to preserve and to show the collective memory of a certain group. It makes the spectator relive the tales of a time that has long been gone, but it also provides the chance to share new stories. Even the very way of sharing old stories can be seen as a means to stimulate the creation of a collective memory.
The sharing and remembering of memories allow them to live on. Even if every witness has his or her own perception of the memory, it is broadly the same for everyone. In a certain way, collective memory is a living thing. On the one hand, it can die out when no one pays attention to it. On the other hand, it will keep growing as long as people keep sharing their memories..
Author and translator: Nikki Loohuizen