current, movement (in art)
ρεύμα
According to the seventh – and last – definition given in the New Hellenic Lexicon of Emmanouil Kriaras et al, the noun ‘current’ could mean ‘a tendency within a literary or artistic movement’. A similar meaning is given to the word ‘movement’. However, a current is different from a movement in the following important way: a movement is always organised and is usually accompanied by an artistic (but also often socio-political) manifesto which is co-signed by likeminded artists; at the same time, in the case of a current, its expression comes first, and its theoretical analysis follows, in such a way that artists might be opposed to it and react to their categorization by theorists. Moreover, even though in the case of a movement things are clear and there is a general sense of agreement between theorists, in the case of a current one often observes even disputes not only between theorists, who approach it differently, but also between ordinary spectators, who might not accept a term at all and who might be completely against the theoretical approaches proposed. An obvious example is that of the ‘theatre of the absurd’, introduced only a few decades ago, that is much discussed during conference presentations and discussions that never lead to safe or at least generally acceptable conclusions; rather, it is only the time that has passed that gives us an opportunity to form a detached judgment about artistic expressions and enhances our ability to position ourselves critically towards such artistic expressions.
Author: Spyros Petritis
Translator: Efrosini Protopapa
ρεύμα
current, movement (in art)
Σύμφωνα με την έβδομη και τελευταία σημασία που αναφέρεται στο Νέο Ελληνικό Λεξικό του Εμμανουήλ Κριαρά και των συνεργατών του το ουσιαστικό “ρεύμα” μπορεί να σημαίνει “τάση μέσα στη λογοτεχνική ή καλλιτεχνική κίνηση”. Παραπλήσια σημασία έχει και ο όρος “κίνημα”. Το ρεύμα διαφέρει εν τούτοις από το κίνημα κατά το εξής σημαντικό: το κίνημα είναι πάντοτε οργανωμένο και κατά κανόνα συνοδεύεται από ένα καλλιτεχνικό (αλλά πολύ συχνά και κοινωνικοπολιτικό) μανιφέστο το οποίο συνυπογράφεται από τους ομοϊδεάτες καλλιτέχνες, επίσης στην περίπτωση του ρεύματος η έκφρασή του προηγείται και έπεται η θεωρητική ανάλυσή του από τους επιστήμονες, πολλές φορές μάλιστα προκαλώντας την αντίδραση των καλλιτεχνών, που πολύ συχνά αντιδρούν στην κατηγοριοποίησή τους από τους θεωρητικούς. Επιπλέον, ενώ στην περίπτωση του κινήματος τα πράγματα είναι καθαρά και επικρατεί μια σχετική σύμπνοια ανάμεσα στους θεωρητικούς, στην περίπτωση του ρεύματος πολύ συχνά παρατηρούνται μέχρι και έριδες κατά την προσέγγισή του από τους θεωρητικούς, αλλά και από τους απλούς θεατές, που μπορεί και να μην αποδέχονται καθόλου έναν όρο και να αντιμάχονται πλήρως την θεωρητική προσέγγιση ενός επιστήμονα. Τρανό παράδειγμα περί αυτού το “θέατρο του παραλόγου” πριν από μερικές δεκαετίες, με τις τόσες ανακοινώσεις και συζητήσεις σε συνέδρια που ποτέ δεν οδηγούν σε ασφαλή ή τουλάχιστον γενικώς αποδεκτά συμπεράσματα παρά το χρονικό διάστημα που έχει προηγηθεί και που μας δίνει τη δυνατότητα να βλέπουμε την καλλιτεχνική έκφραση πιο αποστασιοποιημένα και οξύνει, τις περισσότερες φορές, την κριτική μας ικανότητα απέναντί της.
Author: Spyros Petritis
Translator: Efrosini Protopapa