narcissism
The word narcissism derives from Narcissus – from mythology – who fell in love with his reflection to a fountain. According to the dictionary narcissism is a) the excessive gloating and b) self-love.
Psychologists agree that all human beings are narcissists up to a point. However, the amount of how narcissism is either an authentic or a seeming sentiment of self-esteem remains unanswered until today.
Art constitutes the eternal coexistence of ugliness and beauty that is why even if narcissism is a basic characteristic of artist and stands out either indirectly or immediately in every artwork, the artist must have the capability and maturity to wipe out any trace of narcissism from his artwork, by the time of its pregnancy until the time of its birth.
Often, the narcissist artist is an acrobat between “to seem” and “to be”, which can be destructive for the art and create incorrect impressions for the artists.
It is certain that narcissism lies beneath birth of every artwork. Especially, narcissism feeds the art of dance, which is based on the mirroring and starts from the child age, the most critical age for identity (the majority of dance studios have mirrors).
The moment the artist decides his relationship with narcissism, it will define his further evolution. The narcissism though, does not go along with a creative team or group of people when they have a common vision.
The art has the power to convert negative components of narcissism into positive designation of beauty, which provokes positive feelings differently from the ugly images of everyday social and political life. Nevertheless, it is ironic that these ugly images come from the narcissism of the leaders of political, economic, social and artistic map and those who keep mirroring while they drink coffee and discuss their new artwork.
Author and translator: Antigone Gyra
ναρκισσισμός
narcissism
Η λέξη ναρκισσισμός προκύπτει από το Νάρκισσο της μυθολογίας ο οποίος ερωτεύτηκε το είδωλό του στα νερά μιας πηγής . Δηλώνει βάση λεξικού α) την υπερβολική αυταρέσκεια και αυτοθαυμασμό και β) τον αυτοερωτισμό.
Οι ψυχολόγοι τείνουν να συμφωνούν ότι η ιδιότητα αυτή υπάρχει σε κάποιο βαθμό σε όλους. Ωστόσο, το κατά πόσο ο αυξημένος ναρκισσισμός είναι γνήσιο ή επίπλαστο αίσθημα αυτοεκτίμησης παραμένει αναπάντητο.
Η τέχνη αποτελεί την αιώνια συνύπαρξη της ασχημίας και του ωραίου γι αυτό και, ενώ ο ναρκισσισμός αποτελεί βασική ιδιότητα του καλλιτέχνη και διακρίνεται εμμέσως ή αμέσως σε κάθε καλλιτεχνικό έργο, ο καλλιτέχνης θα πρέπει να έχει την ωριμότητα να εξαφανίζει τα ίχνη ναρκισσισμού.
Συχνό φαινόμενο αποτελεί ο καλλιτέχνης που ναρκισσεύεται ακροβατώντας μεταξύ του φαίνεσθαι και του είναι με αποτέλεσμα να μπορεί να γίνει εως και επικίνδυνος για την τέχνη στο σύνολο της, και να δημιουργήσει εσφαλμένες εντυπώσεις για τους καλλιτέχνες.
Είναι σίγουρο ο ναρκισσισμός παραμονεύει στη γωνία της γέννησης κάθε καλλιτεχνικού έργου. Ειδικά στην τέχνη του χορού, ενδυναμώνεται από την ίδια την τεχνοτροπία του, η οποία βασίζεται στο καθρέφτισμα και εισάγεται στην πιο κρίσιμη ηλικία, την παιδική (ελάχιστες αίθουσες χορού δε διαθέτουν καθρέφτη).
Η στιγμή που ο καλλιτέχνης θα έρθει αντιμέτωπος με το ναρκισσισμό του και θα επιλέξει τη σχέση του μαζί του θα καθορίσει τη περαιτέρω εξέλιξή του. Σίγουρα ο ναρκισσισμός δε χωράει στην έννοια της ομάδας, της δημιουργικής κολλεκτίβας και του κοινού οράματος.
Η δύναμη της τέχνης μπορεί να μετατρέψει τις αρνητικές συνιστώσες του ναρκισσισμού σε θετικές, διεγείροντας τις αισθήσεις μας οι οποίες βάλλονται καθημερινά από εικόνες κοινωνικής και πολιτικής ασχημίας . Η ειρωνεία είναι ότι η ασχημία αυτή βασίζεται στο ναρκισσισμό αυτών που ηγούνται στον πολιτικό, οικονομικό , κοινωνικό και καλλιτεχνικό χάρτη καθώς και σε αυτούς που καθρεφτίζονται αδιάκοπα την ώρα που πίνουν καφέ συζητώντας με ενδιαφέρον για το νέο τους έργο.
Author and translator: Αντιγόνη Γύρα